Η «άσκηση» έχει μείνει ορφανή.
Πανεπιστήμια, Γυμναστήρια μικρά ή μεγάλα, Σύλλογοι, Ομοσπονδίες και Σχολές δεν έχουν κανένα νόημα αν «πεθάνει» η άσκηση. Η άσκηση στην «πρώτη γραμμή» είναι η προτεραιότητα.
Ο κόσμος το έχει ανάγκη, οι έρευνες το επιβεβαιώνουν, η πολιτεία το αναγνωρίζει όμως δεν κάνει καμία ουσιαστική κίνηση να στηρίξει τη βάση, τους επιστήμονες της άσκησης, τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής. Οι γυμναστές παραμένουν παροπλισμένοι.
Χρειάζονται κινήσεις από όλους τους φορείς χωρίς μικροπολιτικές συμπεριφορές. Υπάρχουν πολλά και αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ των επί μέρους κλάδων της άσκησης αλλά αν συνεχίσει αυτό θα είναι και η καταστροφή μας.
Ακαδημαϊκοί και καθηγητές της επιστήμης της άσκησης , ιδιοκτήτες γυμναστηρίων και επιχειρηματίες της άσκησης, προπονητές και «γυμναστές» ας αφήσουμε τις μικροδιαφορές μας αυτή τη δύσκολη στιγμή και ας κάνουμε ΜΑΖΙ κινήσεις. Σε ένα εννιαίο σύλλογο με κοινό μέτωπο. Με ένα σκοπό. Την προάσπιση της ίδιας της άσκησης.
Εργάζομαι στο χώρο του Fitness πάνω από 30 χρόνια. Είμαι ιδιοκτήτρια γυμναστηρίου, υπήρξα για πάνω από 20 χρόνια και ακαδημαϊκός, διευθύνω μια ιδιωτική σχολή, αλλά πάνω από όλα είμαι μια γυμνάστρια της πρώτης γραμμής. Πονάω να βλέπω αθλούμενους να εμπιστεύονται απρόσωπα βίντεο από μοντέλα με καμία επιστημονική κατάρτιση μόνο κ μόνο γιατί έχουν ωραίο σώμα ή μιλάνε σε άλλη γλώσσα. Πονάω να βλέπω ανθρώπους που έχουν ανάγκη την άσκηση να μην αποφασίζουν να βρουν λύση και να απευθυνθούν σε ένα επιστήμονα της άσκησης. Πονάω να βλέπω πλατφόρμες άσκησης με προπονητές χωρίς ουσιαστικές γνώσεις. Πονάω να βλέπω τα κανάλια και τις μεγάλες εταιρείες αθλητικών ειδών κ εξοπλισμών να προωθούν τη γυμναστική σαν show κ σαν στιγμιότυπα από reality show. Πονάω να βλέπω τους κρατικούς φορείς Πανεπιστημιακοί, υπουργεία, υπηρεσίες περιφέρειας, υπεύθυνοι αθλητισμού στους δήμους να εισπράττουν τους μισθούς τους απαθείς και να μην κάνουν τίποτα για την ίδια την άσκηση.
Πονάω να βλέπω την άσκηση ορφανή.
Let’s move.
– Ελπίδα Τσίντσιφα